آنگاه که بانوی آب مرا به پرستشگاه خويش خواند
زمانی بس دراز از جدايی من و فروهرم گذشته بود
و زان پس باران نشان من شد
تا هر آنگاه گريستن سپهر را بنگری مرا ياد کنی.
روز باران،
روز من
فرخنده باد.
– سهيل فروزانسپهر، 86/4/5
Sohail Forouzan-sepehr's Weblog
"In life there are certain sores that, like a canker, gnaw at the soul in solitude and diminish it… If I have decided that I should write, It is only because I should introduce myself to my shadow- a shadow which rests in a stooped position on the wall, and which appears to be voraciously swallowing all that I write down. It is for him that I want to do an experiment to see if we can know each other better…" [The Blind Owl, Sadeq Hedayat]
آنگاه که بانوی آب مرا به پرستشگاه خويش خواند
زمانی بس دراز از جدايی من و فروهرم گذشته بود
و زان پس باران نشان من شد
تا هر آنگاه گريستن سپهر را بنگری مرا ياد کنی.
روز باران،
روز من
فرخنده باد.
– سهيل فروزانسپهر، 86/4/5